Meldunek w wynajmowanym mieszkaniu

1 27231

Podejmując decyzję o wynajmowaniu mieszkania lokatorom, należy pamiętać o wielu ciążących na wynajmującym obowiązkach, uregulowanych przez prawo*. Czy jednak kwestia zameldowania najemcy zalicza się do nich?

W świetle ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, każda osoba przebywająca na terenie Polski, w formie pobytu stałego lub czasowego (dłuższego niż trzy miesiące), ma obowiązek dokonać meldunku w sposób określony w ustawie**. Wskazuje ona jasno, że zameldować się musi „osoba przebywająca”, co w przypadku wynajmowania mieszkania (lokalu) oznacza najemcę. Dodatkowo, zgodnie z najnowszą nowelizacją powyższej ustawy, właściciel lokalu zwolniony jest z obowiązku zgłaszania meldunku lokatorów właściwym organom***.

Young adults moving in new home

Ważny w sytuacji wynajmowania mieszkania jest również fakt, że właściciel lokalu nie musi wyrażać dodatkowej zgody na zameldowanie osób w nim mieszkających. Meldunek na pobyt stały lub czasowy wymaga (jedynie, albo aż) tak zwanego „legalnego pobytu” lokatorów, o czym świadczy zawarta między stronami umowa najmu. Dokonując meldunku należy przedstawić potwierdzenie zgody właściciela mieszkania na pobyt w nim (umowa) oraz, do wglądu, dokument stwierdzający posiadanie tytułu własności lokalu przez jego właściciela (na przykład akt notarialny). W przypadku braku wymaganych dokumentów, na podstawie odpowiednich przepisów, organ meldunkowy przeprowadza postępowanie wyjaśniające – brak dokumentów nie wyklucza zatem możliwości zameldowania. Tym samym zamieszczanie w umowie najmu klauzuli mówiącej o niewyrażaniu zgody właściciela mieszkania na zameldowanie w nim najemcy nie ma skutków prawnych.

Co prawda, dokonanie zameldowania nie jest uzależnione od posiadania uprawnień do lokalu – istotne jest jednak to, że jego nastąpienie nie daje praw do tego lokalu, a służy jedynie celom ewidencyjnym (ustaleniu stanu faktycznego związanego z stałym lub czasowym pobytem).

Wymeldowanie pobytu lokatora na czas określony następuje z chwilą upływu okresu wskazanego w meldunku, natomiast wymeldowanie najemcy zameldowanego na pobyt stały następuje z chwilą wypowiedzenia umowy najmu. W przypadku odmowy opuszczenia przez lokatora zajmowanego mieszkania, właścicielowi pozostaje rozwiązanie sprawy na drodze administracyjnej (sądowej).

*Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. 2001 Nr 71 poz.733) jasno wskazuje prawa i obowiązki zarówno wynajmującego, jak i najemcy.

**Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. 1974 Nr 14 poz.85).

***Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U 2012 poz. 1407) uchyla przepis mówiący o obowiązku potwierdzenia przez właściciela lokalu faktu pobytu w nim osoby zgłaszającej meldunek – dawny art. 29.

Podobne artykuły

1 Komentarz

  1. Lech Malinowski 1 listopada 2014 o 17:15

    W artykule jest nieścisłość – rzeczywiście najemca może się sam zameldować bez wiedzy wynajmującego, ale tym “tytułem prawnym”, którym musi się wylegitymować wcale nie jest akt własności wynajmującego, tylko sama umowa najmu (pomiędzy wynajmującym a najemcą).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany *